خانه با مساحت یک هزار و ۲۰۰ متر حدود ۲۰۰ سال پیش با ۱۵ اتاق ساخته شد. این خانه متعلق به  صاحب اصلی آن یعنی مرحوم حاج عبدالله بن شاهین شخصیت معروف و محبوب کیش است که تاجر مروارید و صاحب یکی از بزرگترین لنج های بادبانی آن زمان بود که به حرفه تجاری و گلافی (لنج سازی) نیز مهارت داشت و این منزل از سه نسل قبل از خود به ارث برده بود.

این خانه یکی از قدیمی ترین خانه های محله سفین قدیم با برخورداری از سبک معماری کاملا بومی است. که برای بومیان نسل های گذشته کیش بویژه اهالی روستای تاریخی سفین قدیم منزلت و جایگاه ویژه ای دارد چون بیشتر آنها مکتب خانه و فراگیری قرآن را در این خانه گذرانده اند. در واقع این خانه حکم مدرسه محله سفین را دارد.

این خانه به منظور معرفی تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم، معیشت و صنایع دستی منحصر به فرد بومیان کیش، پس از موافقت صاحب آن، آقا حسینی و اخذ مجوز لازم از سازمان منطقه آزاد کیش در فروردین ۱۳۹۳ با هدف اشتغالزایی برای بومیان محله و تحقیق و توسعه گردشگری پایدار برای جزیره کیش به خانه مردم شناسی بومیان کیش تبدیل  و تمامی اتاق ها و فضاها با حفظ معماری سنتی و با استفاده از مصالح بومی بازسازی و سبک زندگی بومیان کیش در ۸۰ سال پیش باز زنده سازی شد.

گردشگران جزیره وقتی وارد این موزه می شوند با نمایش زنده شیوه معیشت و کار بومیان کیش در گذشته آشنا شده و از ابزار و وسایل مورد استفاده بومیان کیش در قدیم دیدن می کنند و با شیرینی و قهوه عربی پذیرایی می شوند. قرار است در آینده  اسناد  و مدارک قدیمی موجود از بومیان کیش نیز در این خانه به نمایش در آید و زنان هنرمند بومی نقش حنا روی دستان گردشگران ببندند و نام و غذای محلی و دریایی عرضه کنند.

این خانه دارای 15 اتاق است که شامل اتاق مهمان مردان، اتاق زمستانی، انبار خرما و محل استحصال شیره خرما، اتاق تابستانی، آشپزخانه، اتاق خواب، اتاق مهمان زنان، مکتب خانه، حجله و ... می شود.

چندول عبارت از اتاقی با ابعاد 2x2 یا بزرگتر که محل نگهداری چند صد کیلو خرما بود یکی از الزام های انبار کردن خرما این بود که در معرض وزش باد نباشد زیرا خرما در معرض باد سریع خشک می شد ، بنابراین چندول را در گوشه ای از حیاط می ساختند و در آن زنبیل های حصیری خرما را انبار می کردند، بعد از مدتی شیره خرما از سبدها تراوش می کرد برای استفاده از شیره کف انبار را با استفاده از ساروج نفوذ ناپذیر می کردند و کف را به صورت وی و پشته درست می کردند جوی ها با شیب ملایم به گوشه ای از چندول دارای حفره برای جمع شیره وجود داشت شیره جمع می شد و بدون نیاز به ورود به داخل چندول شیرخرما را هر چند روز جمع آوری می کردند.

بعلت مصرف بالای خرما ( خانواده ، میهمانان ، خدمه ، جاشوهای لنج ) این خانه دارای دو انبار چندول می باشد که آثار شیره و هسته های خرما از 60 سال پیش در یکی از این انبارها موجود می باشد.

مصیف ( اتاق تابستانی ):
بومیان کیش به اتاقی که جهت استفاده در تابستان که با سبک خاصی ساخته می شود را مصیف ( اتاق تابستانه ) می گویند. این اتاق بر روی سکویی با ارتفاع 5/1 متری نسبت به سطح زمین ساخته می شود و دور تا دور آن پنجره و بادگیرهای تاقچه ای می ساختند و در هنگام تابستان بادگیرها و پنجره ها را باز می کردند تا هوا در آن جریان پیدا کند و باعث خنک اتاق می شود. این اتاق تنها در تابستان استفاده می شد و زمستان بادگیرهای آن با سنگ و چوب و گل پوشانده می شد.

مطبخ ( آشپزخانه ):
بومیان کیش قسمتی از حیاط را مسقف می کردند و با اختصاص دریچه هایی برای خارج شدن دود ناشی از آشپزی جهت پخت و پز استفاده می کردند. این نوع آشپزخانه ها در نداشت و اغلب در فصل تابستان از آن جهت پخت و پز غذا و نان های محلی و آسیاب کردن گندم و غیره استفاده می کردند. بومیانی که بضاعت مالی کمی داشتند بجای استفاده از دیوار از دعن (برگ های بافته شده درخت خرما ) جهت ساخت آشپزخانه استفاده می کردند. آشپزخانه این خانه باهمان سبک قدیم احیاء شد و وسایل قدیمی پخت و پز در آن قرار داده شد. هنوز برنج و نمک و نشاسته چهل سال در این مکان قابل مشاهده است.

بیت العود ( اتاق خواب ):
اتاق خواب اصلی که خاص صاحب خانه بوده و با آینه های بزرگ و کوچک و تزیین شده و تاقچه های آن با ظروف چینی و اشیاء زینتی تزیین شده و محتوی وسایلی از قبیل : صندوق های چوبی ، رادیوهای ، تلویزیون قدیمی ( باقدمت 40 سال ) و یک تخت دونفره چوبی با قدمت 85 سال که صاحب خانه از سفرهای خود به هندوستان خریداری کرده است. این اتاق هم مانند دیگر اتاق ها از حمام مخصوص به خود برخوردار است. این اتاق جزء قدیمی ترین اتاق های خانه است و جهت افزایش استحکام آن از ساروج استفاده شده است. که تا حدود 40 سال پیش مورد استفاده اعضای خانواده قرار می گرفت.

بیت الافروخ ( مکتب خانه ):
این خانه حکم مدرسه روستای سفین را داشت زیرا چهار نسل پیش بومیان تا چهل سال پیش در این خانه قرآن آموزش می دیدند و برای همین این خانه برای آنها ارزش و اعتبار خاصی دارد و یادآور خاطرات دوران کودکی آنهاست. بیت الافروخ ( خانه پسران ) اصطلاحی که به اتاق مکتب خانه و محل آموزش قرآن اطلاق می شود.

بیت القهوه ( اتاق مهمان زنان):
اتاقی که مخصوص پذیرایی از زنان محله و مهمان که به این خانه تردد می کردند جدای از مردان ، زنان هم همه روزه چه بعنوان دید و بازید و چه به عنوان مهمان به خانه رفت و آمد داشتند . بیت القهوه بعلت اینکه یک قسمت از اتاق مخصوص تهیه قهوه و چای مهمانان بوده به این نام معروف است.

الفرشه ( حجله ) :
یکی از اتاق خواب های مهم و قدیمی این خانه که به منظور نشان دادن آداب و رسوم ازدواج بومیان کیش به عنوان حجله در نظر گرفته شد. در فرهنگ بومیان حجله در خانه عروس آماده می شد و یکی از اتاق های خانه را به صورت کامل با پارچه های رنگی پوشانده می شد و با آینه های بزرگ و کوچک و دیگر وسایل تزینی آن زمان آراسته می شد و عروس و داماد زندگی مشترک خود را در آن شروع می کردند و به مدت حدود یک ماه پا برجا بود.

بخار ( انبار مواد غذایی ):
با توجه به اقتصاد خودمصرفی بومیان کیش و شرایط جزیره ای کیش ، واحد مسکونی باید قابلیت نگه داری مواد غذایی مورد نیاز خانوداه در طول سال را دارا باشد. به طور کلی به انبار بخار گفته می شود. و در آن برنج ، آرد ، خمره های ماهی شور و صندوق های ماهی خشک شده و دیگر مواد غذایی در آن نگهداری می شد.

بخار( انبار ابزار صید و شناورها ):
باتوجه به اینکه صاحب خانه خود دارای یکی از بزرگترین لنج های بادبانی 80 سال پیش کیش بوده که جهت صید مروارید و سفرهای هند و آفریقا از آن استفاده می کرد . دو اتاق های بزرگ این خانه اختصاص به انبار ابزار صید و شناور داشته و تمام تجهیزات لنج ، ابزار غواصی و صید مروارید و ماهیگیری در آن نگهداری می شد.

بخار الهوش ( انبار علوفه گاو و گوسفند):
در معیشت بومیان کیش دامداری و پرورش گام و گوسفند جهت استفاده از لبنیات و هم گوشت آنها از جایگاه خاصی برخوردار است و همچنین دارای جنبه مذهبی نیز بوده زیرا وجود دام جهت قربانی ، عقیقه و غیره ضروری بوده و اکثر بومیان در خانه های خود از گاو و گوسفند پرورش می دادند. در این خانه هم تعدادی گاو و گوسفند نگهداری می شد که یکی از اتاق های خانه جهت نگهداری علوفه و غذای دام ها استفاده می شده.

سیم ( تخت خواب تابستانی ):
تخت خواب تابستانی که با چوبهای چندل و دعن ( شاخه های بهم بافته نخل ) با ارتفاع 5/1 متری ساخته می شد و شبهای تابستان جهت استراحت و خواب استفاده می شد. این خانه در قدیم دو سیم داشته که یکی از آنها به همان سبک قدیم آن بازسازی شده است.

زریبه ( باغچه منزل ):
بومیان کیش همیشه بخش مجزایی از حیاط خانه خود را به باغچه اختصاص می دادند و در درختان نخل ، کنار، انجیر، لوز(گاروم زندگی ) می کارند و از زریبه جهت کاشت انواع صیفی جات و سبزی ها از جمله گوجه فرنگی ، هندوانه ، خربزه ، پیاز، تربچه و سبزی استفاده می کردند و همیشه یک حلقه چاه جهت آبیاری آن در مجاورت آن حفر می کردند. زریبه این خانه با مجددا احیا شده و وسایل و ابزارهای کشاورزی 80 سال پیش در معرض نمایش قرار دارد.

این خانه یک سالی می شود که به عنوان موزه در سطح جزیره شناخته شده است. حتی برای آن بلیت ورودی به قیمت ده هزار تومان تعبیه شده و گردشگران چند ساعتی را در این خانه صرف شناخت فرهنگ بومی کیشمی کنند فارغ از همه جاذبه های مدرن و شیک کیش.